De afgelopen dagen kregen van diverse weerstations een quotering van 10 wat betreft de condities om aan sterrenkunde te doen. De atmosfeer was heel transplarant en stabiel, er was heel weinig storend maanlicht, kortom….een uitgelezen kans om een beetje veldwerk te doen, na een lange onderbreking.

Het was net die maan, messcherp, helder en  vanwege de kleine sikke ltoch niet storend, die het decor vormde van een prachtige samenstand. Maan-Venus en Jupiter, een trio waar je niet langs kon kijken. Heel wat mensen, voornamelijk niet bezig met sterrenkunde en al helemaal niet met planeten, die allemaal dezelfde vragen stellen; “Welke heldere sterren zie ik ‘s avonds? Ik heb die nog nooit gezien?”. Als je dan even de tijd neemt om uit te leggen dat men dan eigenlijk twee van onze acht planeten heeft gezien en daar ook een beetje duiding bij geeft, om dan vervolgens ook nog eens te zeggen dat achter hen ook nog een andere planeet te zien is, onze heldere rode Mars, en het feit dat we ten alle tijden onze eigen planeet kunnen zien……….je hebt het halve zonnestelsel in één keer gezien…. het kan enkel maar resulteren in verwondering. Heel herkenbare verwondering!

Omdat bovenstaand geheel zo markant is en heel mooi te capteren is op foto, heeft Job een beetje van zijn vrije tijd opgeofferd om deze site te kunnen voorzien van enkele beelden, een blijvende herinnering aan deze samenstand. Eerst even een screenprint van Stellarium van de situatie en dan de beelden die Job maakte: