Verslag van de Perseidenwaarneming door Job Beeren.

Verslag Perseidenactie op dinsdag te Achel  11-08-2009 , de dagen voorheen zou men gedacht hebben “zal het deze keer weer in het water vallen?”. Echter niets is minder waar, niets zo veranderlijk als het weer. We konden ons verheugen op een mooie nacht met zo goed als geen bewolking. Een beetje sluierwolken af en toe aan het firmament, maar dat mocht de pret niet drukken.

Rond de klok van half tien begonnen de eerste waarnemers zich te melden bij de sterrenwacht om samen het jaarlijks terugkerende fenomeen tijd begonnen ook de eerste sterren zich te laten zien en gelijk begonnen de wetenschappelijke praatjes los te barsten, zoals bijvoorbeeld de zomerdriehoek die zich liet zien. Ook de planeten waren van de partij, Jupiter begon op te klimmen en was goed zichtbaar (op dat moment drie maantjes links en een maantje rechts), alsook Uranus die in de nabijheid van Jupiter stond, te weten 2 graden  uit haar buurt. Niet hoofdzakelijk de activiteit waar we voor gekomen waren, maar hieruit blijkt weer hoe breed sterrenkunde is en maakt van deze avonden echt iets moois en leerzaams. Het was ook tijdens het bespreken van de aanwezige planeten dat de eerste vallende ster zich liet zien. Het was Berke die deze waarnam en met de eer ging lopen.

Het werd een mooie heldere hemel,maar toch kwam onvermijdelijk onze naaste buur, de Maan, ook goedenavond zeggen. Ze was ongeveer voor driekwart verlicht  en met af en toe de lichte sluierbewolking erbij begon ze toch danig te storen met het strooilicht waardoor ongetwijfeld diverse Perseiden werden gemist. Ondanks dit gegeven werden er toch enkele zeer mooie exemplaren waargenomen.

Wat opviel was dat het lijkt of het met het jaar steeds minder wordt in aantal vallende sterren van deze groep. Onze Lambert was zo druk met fotografie bezig dat het leek of hij de vallende sterren vergeten was en er tot in de kleine uurtjes nog geen had waargenomen, maar er kwam verandering in de zaak toen genoemde eindelijk eens ging zitten en er warempel ook enkele op zijn palmares kreeg te staan. Ook het beruchte minuutje van Jan blijft hem maar achtervolgen en wordt al lachend verteerd wat daarom de avond alleen maar gezelliger maakte, ook vele satellieten werden waargenomen. Nog een belangrijk feit gebeurde en wel dat in de nacht Berke er zijn 75ste verjaardag mocht vieren, niet om zomaar aan voorbij te gaan. Van hieruit aan Berke een van harte proficiat gewenst namens al onze leden. Om het verhaal maar af te ronden was het, zij het met het lage aantal vallende sterren ongeveer een veertigtal, een zeer geslaagde avond met een gezellige groep en leerrijke gebeurtenissen, en gingen we rond de klok van enen huiswaarts, want de Maan begon nu echt te vervelen. 

                                                                                                                                 Job Beeren

  De opknap van de sterrenwacht.

 Zaterdag 22 augustus; we zitten nog steeds binnen de zomerstop, maar dat kan het enthousiasme van de leden niet drukken. We hadden het afgelopen werkjaar weer strubbelingen met de koepel. Vorige zomer hadden we met een flinke groep de windveer zodanig ingekort dat deze niet meer tegen het dakbeslag liep. We hoopten toen dat we gevrijwaard waren van vastlopen. Ten tijde van de ingreep was er een wezenlijk verschil, maar we besloten toch om een handlier te installeren, moest het nodig zijn.

En het was nodig….enkele maanden verder (en in een nieuw seizoen) liep onze koepel weer muurvast. Het inzetten van de handlier resulteerde in het feit dat we de koepel in zijn totaliteit  uit zijn spoor trokken en hem volledig naast de loopring zette. Tijd voor een nieuwe inventarisatie en indien nodig ingreep.

 Berke, Dirk, Tony en Lambert namen het voortouw en sleepten karrenvrachten gereedschap naar boven. Besloten werd om de windveer, die bij nadere inspectie zo goed als overal in de loopring sneed, zodanig in te korten dat hier helemaal geen wrijving meer kan ontstaan. Het werd (zoals geweten van vorig jaar) een heel karwei om in de gloeiende zon de windveer rondom af te zagen. Na een uurtje waren we halfweg en er werd merkbaar verschil geregistreerd. Toen de windveer helemaal was ingekort kon één man de koepel met een hand volledig roteren. We gaan niet al te optimistisch zijn en wachten de winter af om een definitieve evaluatie te maken. We hebben wel besproken wat een volgende stap(pen) zou kunnen zijn: het aanbrengen van stootblokjes tussen de wielen (over de as) of, en dat is heel resoluut: de loopring volledig lossnijden van de draagbalk, ze terug 100% rond centreren en vastzetten. We wachten even af…..

Na de werkzaamheden en het kuisen van de sterrenwacht hebben we even op het terras vertoefd om enkele verfrissingen tot ons te nemen. Om 17.00u werd het gezelschap ontbonden.

Bedankt aan diegene die hun vrije tijd offerden zodat wij met z’n allen onder betere condities onze hobby kunnen bedrijven.

                                                                                                                         LBe

 Voor de liefhebbers: enkele foto’s genomen tijdens de nacht van de Perseiden.