We worden verwend, dit jaar: weer een uiterst heldere en stabiele hemel tijdens onze kijkavond van April. Aangezien we Mercurius op het programma hadden staan, was het kwestie van te starten bij daglicht. Maar goed…..de koepel bleef ons parten spelen. Eerst muurvast gelopen, toen volledig uit zijn loopvlak! Na veel schorren viel de koepel terug op z’n plaats en kwam er een beetje schot in de zaak. Niet veel, gelukkig maar dat we verleden zomer een lier geïnstalleerd hadden. We hebben er gebruik van moeten maken. Na een hele poos boven op het dak van de sterrenwacht de hemel afgespeurd te hebben (Mercurius was onvindbaar….) zijn we overgeschakeld naar de sterrenhemel. De allereerste sterren dienden zich aan en de kijker werd omgezet, op zoek naar andere planeten. Het viel op dat we een magistraal beeld van Saturnus konden aanbieden aan de deelnemers. Zelfs de schaduwband van de ringen was te zien. Na een poosje de planeet bekeken te hebben zijn we allemaal op de balustrade van de sterrenwacht gaan staan en hebben de gehele zichtbare sterrenhemel eens onder de loep genomen. Van het ene sterrenbeeld naar het andere. We hebben gebruik gemaakt van referentielijnen om uit te komen op minder groten en heldere sterrenbeelden. Gezien het enthousiasme, geen overbodige oefening. We hebben meteen gebruik gemaakt van de situatie om de deelnemers warm te maken voor de kijkavond op de Gastelse heide ( voorzien eind mei). We mogen concluderen dat, ondanks de koepeltoestanden, het een heel geslaagde avond was!