Deepsky-netwerk

1 juni 2011, een stralend mooie dag, geen wind, geen spoor van bewolking en een verlengd weekend voor de boeg. Het was Lambert die als eerste het “kijkavond-netwerk” activeerde.

Omstreeks 20.00u (veel te vroeg, natuurlijk) arriveerde Lambert “full gear” aan de sterrenwacht. Even een babbeltje met de nieuwe eigenaar die per se nog het gras wou maaien zodat we comfortabel ons ding konden doen. Dan maar even een drankje nuttigen en een wandeling rond de vijver maken. In de schemering kon begonnen worden met de opstelling en afstelling van de kijker en de rest. Het werd een volledige opstelling, met laptop en alles. Er werd besloten om geen antidauwverwarming aan te sluiten, kwestie van de batterij te sparen en er waren geen indicaties dat dit nodig zou zijn. Het opvallendste van de avond, de eigenaar had het er ook al over, er waren zo goed als geen muggen!!! Nu dat we eens antimuggenspul bij hadden bleek dit helemaal niet nodig, gelukkig, maar! Naarmate de duisternis inviel werd het duidelijk….. dit was zo een nacht zoals er maar enkele per jaar zijn. Helemaal geen maan (die stond op een paar graden naast de zon), een kristalheldere en rustige atmosfeer en…..zo goed als geen verstrooiing van storende lichtbronnen. Nog voor de kijker afgesteld arriveerde de eerste verrassing van de avond: Job is terug in het land! Het werd een warm weerzien, we babbelden even bij en wierpen een eerste blik op Saturnus en zijn manen. Omdat we Stellarium op de laptop hadden lopen was het kinderspel om vast te stellen welke manen we zagen. Meteen na onze eerste indrukken kwamen de eerste bezoekers die nadien nog andere mensen naar ons toe stuurden. Op een gegeven moment hebben we de tijd genomen om de kijker uit te lijnen zodat we automatisch konden gaan werken. Een feilloze afstelling van de eerste keer en we waren vertrokken. Het ene object na het andere werd bekeken, besproken en gefotografeerd. Omdat Job een paar maanden in temperaturen van rond de zestig (!!!) graden had vertoefd viel de nachtelijke koude al snel op zijn gestel en moest hij forfait geven (deze reden en het feit dat hij vrouwlief had beloofd het niet te gek te maken!), waarvoor alle begrip. Lambert ging verder en werkte een hele lijst NGC’s, IC’s, Caldwell’s en Messiers af en waagde zich aan de eerste Abell’s (een belofte gedaan aan Rudi van Bommel, voorzitter van Aquila). De resultaten van de fotografische opnames blijven in stijgende lijn, wat betreft scheidend vermogen en beeldscherpte. Halverwege de nacht kwam Franky ook nog even een blitsbezoek brengen. Er werd even bijgebabbeld over de montering van Franky en we keken naar de ringnevel, die net vanachter de sterrenwacht vandaan kwam. Boven de vijver zagen we de volledige staart van de Schorpioen. Toen Francky vertrok bleef Lambert, samen met een overdaad aan kwakende kikkers en talloze uilen, alleen achter. Er waren nog tal van sterrenstelsels te gaan voor de ochtend schemering in zou vallen. En die ochtendschemering die kwam onherroepelijk. Tegen de klok van 03.30u merkte Lambert een terugval in helderheid, maar werkte door tot 04.00u. Toen was het op. In ijl tempo viel de grensmagnitude achteruit en was het opruimen geblazen. Een heerlijke nacht, zonder storende muggen, zonder vochtigheid, zonder koude en inwendig verwarmd door het terugzien van een vriend. Dat de doelstelling van de nacht, het testen van de nieuwe drivers voor de CCD-camera niet gehaald werd vanwege een niet passende R232-kabel mocht de pret niet drukken. We hadden de CCD gewoon kunnen aankoppelen en met de handset de kijker bedienen, maar het idee was om alles, camera zowel als de kijker, te sturen vanaf de laptop. Nog tijd en gelegenheid genoeg om dit af te werken! Uitdagingen moeten er zijn en……binnen afzienbare tijd beginnen de kriebels toch weer op te steken…….. de drang om een nacht te vertoeven onder de sterren!!!!

                                                                                                                                             Lambert